Elke dag maken we keuzes en handelen we volgens deze keuzes, veelal onbewust maar het kunnen ook bewuste keuzes zijn. Zoals eten we nou lasagne vandaag, of gaan we een pizza halen? Maar het kan ook gaan over lastige keuzes, blijf je bij je huidige werkgever, of ga je je vleugels uitslaan? Ga ik deze medewerker/leidinggevende of manager aanspreken of niet?
Consequenties
De consequenties van mijn keuzes zie ik elke dag terug in bijvoorbeeld mijn koelkast, in de auto die ik rij en wordt op mijn werk er ook mee geconfronteerd. De consequenties van mijn keuzes heb ik elke dag te dragen en heeft mijn omgeving mee te maken: wordt ik boos op mijn dochter of partner ja of nee, die hebben dan ook te dealen met mijn keuze.
Voor ons 7e jaar maakten wij ons niet druk om wat anderen van ons vinden. Maar naarmate je ouder wordt kom je erachter dat de mensen om je heen wat vinden van de keuzes die jij maakt. En daar ga je ook naar handelen, dus je past je aan. En naarmate je ouder wordt hebben je levenservaringen impact gekregen op de keuzes die je maakt. Zoals een man die zijn vrouw verloren heeft door de verschrikkelijke ziekte kanker.
Veiligheidscultuur
Bij een werkgever worden ook keuzes gemaakt in hoe wij met elkaar om gaan. De consequenties daarvan noemen wij cultuur of soms wel een onterecht de “Veiligheidscultuur”. Daarbinnen worden keuzes gemaakt die maken dat er een bepaalde cultuur ontstaat die bepalend is voor onder ander de veiligheid en gezondheid op de werkvloer. Wanneer medewerkers hun eigen keuzes maken en niet een gezamenlijk veiligheidsdoel nastreven, dan krijg je een versnipperd veiligheidsbeleid en verschillend gedrag. Dit is niet erg, maar als de consequentie is dat het onveilig is dan hebben we iets te doen.
Confronteren
Laatste vroeg een veiligheidskundige mij: ”Als een medewerker tegen mij vertelt dat hij geen gehoorbescherming draagt, omdat hij het geluid zo fijn vind om te horen. Wat moet ik dan doen?”. Ik zeg: ”Confronteren met de consequenties van zijn keuze!”. En ik zal hem vooral vragen om zijn keuze toe te lichten in bijzijn van zijn leidinggevende. En let op: het is dus niet jouw keuze, je bent ook niet verantwoordelijk voor zijn/haar keuze. En de medewerker heeft te dealen met de gevolgen van zijn gedrag (keuze).
Advizeur
Als adviseur blijf je vaak in de rol van advizeur en blijf je erop hameren dat het anders moet. Maar dat helpt niet altijd, want de keuze is door de ander al gemaakt. Door feedback te geven confronteer je de ander met zijn/haar gedrag: ”Dus je blijft je gehoorbeschermingsmiddelen niet dragen ondanks dat ik je de effecten daarvan op je gehoor heb verteld. Dit komt tot mij over dat je de veiligheid niet serieus neemt, is dat ook je bedoeling?”. En eventueel samen met de leidinggevende deze vraag stellen. (zie artikel over aanspreken)
Nut en Noodzaak
Het onder ogen zien en voelen wat de gevolgen zijn van jouw eigen keuzes is een stap in de goede richting van een gedragsverandering. Hoe groter de pijn, hoe meer je de noodzaak voelt om te veranderen. Elke keer geen bier in de koelkast vinden is pijnlijk, dan heb je het maar weer zelf te halen.